نور

الأمالي للصدوق أَبِي عَنْ عَلِيٍّ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ الْمُغِيرَةِ عَنِ السَّكُونِيِّ عَنِ الصَّادِقِ علیه السلام عَنْ آبَائِهِ علیه السلام قَالَ قَالَ النَّبِيُّ صلی الله علیه و اله: اعْمَلْ بِفَرَائِضِ اللَّهِ تَكُنْ أَتْقَى النَّاسِ- وَ ارْضَ بِقِسْمِ اللَّهِ تَكُنْ أَغْنَى النَّاسِ- وَ كُفَّ عَنْ مَحَارِمِ اللَّهِ تَكُنْ أَوْرَعَ النَّاسِ- وَ أَحْسِنْ مُجَاوَرَةَ مَنْ جَاوَرَكَ تَكُنْ مُؤْمِناً- وَ أَحْسِنْ مُصَاحَبَةَ مَنْ صَاحَبَكَ تَكُنْ مُسْلِماً

امالى صدوق: بسندش تا پيغمبر (صلی الله علیه و اله) كه فرمود:

به واجبات خدا عمل كن تا پرهيزكارتر مردم باشى، بقسمت خدا راضى باش تا بى ‏نيازتر مردم باشى، و از آنچه خدا حرام كرده خوددارى كن تا اورع مردم باشى و به همسايه‏ات نيكى كن تا مؤمن باشى، و با همصحبت خود نيكى كن تا مسلمان باشى‏

بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار    ج‏71    ص : 154

امام على عليه السلام :

أَربَعٌ مَن أُعطيَهُنَّ فَقَد أُعطىَ خَيرَ الدُّنيا وَالخِرَةِ صِدقُ حَديثٍ وَأَداءُ أَمانَةٍ وَعِفَّةُ بَطنٍ وَحُسنُ خُلقٍ؛
چهار چيز است كه به هر كس داده شود خير دنيا و آخرت به او داده شده است:

راستگويى، اداء امانت، حلال خورى و خوش اخلاقى.

غررالحكم، ج2، ص151، ح2142

قَالَ رسول الله صلی الله علیه و اله و سلم:

مَا مِنْ يَوْمٍ يَمُرُّ إِلَّا وَ الْبَارِي عَزَّ وَ جَلَّ يُنَادِي عَبْدِي مَا أَنْصَفْتَنِي أَذْكُرُكَ وَ تَنْسَى ذِكْرِي وَ أَدْعُوكَ إِلَى عِبَادَتِي وَ تَذْهَبُ إِلَى غَيْرِي وَ أَرْزُقُكَ مِنْ خِزَانَتِي وَ آمُرُكَ لِتَتَصَدَّقَ لِوَجْهِي فَلَا تُطِيعُنِي وَ أَفْتَحُ عَلَيْكَ أَبْوَابَ الرِّزْقِ وَ أَسْتَقْرِضُكَ مِنْ مَالِي فَتَجْبَهُنِي وَ أُذْهِبُ عَنْكَ الْبَلَاءَ وَ أَنْتَ مُعْتَكِفٌ عَلَى فِعْلِ الْخَطَايَا يَا ابْنَ آدَمَ مَا يَكُونُ جَوَابُكَ لِي غَداً إِذَا أَجَبْتَنِي

پيغمبر- صلّى اللَّه عليه و آله- فرمود:

هيچ روزى بر اولاد آدم نمى ‏گذرد مگر اينكه خداوند عزّ و جل مى ‏فرمايد: اى بنده من تو با من به انصاف عمل نمى ‏كنى من تو را ياد مى‏كنم و تو مرا فراموش مى‏نمايى. و تو را به سوى عبادت خود مى ‏خوانم و تو به سوى غير من مى‏روى و روزى مى‏دهم تو را از خزانه خودم و به تو امر مى‏كنم كه براى رضاى من صدقه دهى پس اطاعت مرا نمى‏كنى. و درهاى رزق را به روى تو مى‏ گشايم و از تو قرض مى‏خواهم تو مرا منع مى‏كنى. و بلاها را از تو دفع مى‏كنم و تو بر كارهاى خطا و گناه ثابت مانده‏اى. اى پسر آدم چه جواب به من مى ‏دهى در فرداى قيامت در وقتى كه از تو سؤال كنم و تو بخواهى جواب دهى؟

(إرشاد القلوب إلى الصواب    ج‏1     ص : 49)

قال علی بن حسین علیه السلام:

لیسَ العَجبُ ممَّن نجا کیف نجا و أمّا العجبُ ممَّن هَلَکَ کیف هلک مع سَعَةِ رحمة الله!

امام سجاد علیه السلام می فرمایند:

از اینکه کسی (در آخرت) نجات یافته تعجبی نیست، تعجب از کسی است که با وجود رحمت گسترده الهی چگونه هلاک شده است!

بحارالانوار،ج۷۵، ص۱۵۳